Column #37 Noks Nauta: Ben ik te egoïstisch?

Een nieuwe column van Noks.

Uit een recent gesprek met een hoogbegaafde Fransman is één uitspraak al een tijdje bij me blijven hangen. Hij vertelde me over zijn zoektocht in het omgaan met zijn hoogbegaafdheid. Bij veel keuzes die hij maakt in zijn leven worstelt hij steeds met de vraag: “Ben ik te egoïstisch?” Daar worstelt hij mee.

Dit herken ik en past zeker bij hoogbegaafdheid. Ik zie veel hoogbegaafden van jongs af aan bezig met de problemen en noden van anderen. Ze willen iets doen voor het grote geheel. Als ze iets doen dat alleen voor zichzelf prettig is, vinden ze dat eigenlijk niet kunnen. Zo kunnen ze ook niet goed genieten. Ik worstel hier zelf ook vaak mee. In onze opvoeding is egoïsme ook neergezet als iets dat je beslist niet moet nastreven.

Maar wat is egoïsme? Is dat wegcijferen van jezelf en tot welke prijs? Je mag toch ook genieten? De kunst is mijns inziens om een harmonieus evenwicht te bereiken tussen de belangen van jezelf en die van anderen. Zonder door te slaan naar een van beide kanten. Is bang zijn voor egoïsme een teken dat je nu te weinig aan je eigen belangen denkt?