Foto: Gijs de Kruijf (c)

Column #62 Noks Nauta: Morele verontwaardiging

Vandaag weer een nieuwe column van Noks, naar aanleiding van haar morele verontwaardiging.

Morele verontwaardiging

Emotioneel vertelde ik aan een goede vriendin dat ik heel fijn woon, maar dat ik door een rokende bovenbuurvrouw astma krijg in mijn tuin. Op gezamenlijke vakanties met deze vriendin meed ik ook altijd de rokers en als iemand in mijn buurt ging roken werd ik benauwd en boos. Mijn vriendin vertelde dat ze op die momenten vond dat ik wel erg heftig reageerde. Alsof ik moreel verontwaardigd was.

“Ja, dat klopt” zei ik, “het voelt inderdaad als morele verontwaardiging”. Het gaat om mijn gezondheid, mijn veiligheid en mijn autonomie. Natuurlijk heb ik juridisch geen poot om op te staan. Rokers zullen vast niet veranderen omdat ik toevallig zo gevoelig ben voor sigarettenrook. Maar ik werd nog verontwaardigder omdat zij en anderen mij teruggaven dat ik wel extreem emotioneel was en extreem gedrag vertoonde. Nog even en ik was rijp voor een psychiatrische diagnose, dacht ik…

Een hoogbegaafde vriendin begreep het juist heel goed, ze voelde erg met me mee en daardoor werd ik niet steeds bozer. Ik voelde me begrepen en geaccepteerd. Het probleem los ik niet op. Maar geaccepteerd worden in wat je voelt is wel een belangrijke basis om jezelf te accepteren.