Column #74 Noks Nauta: Ik sluit mijn ogen en ga mee

Een nieuwe column van Noks.

Cornelia is gisteren overleden. Ze was 99 en we beschreven haar in het boek ‘Hoogbegaafde senioren’. Ik was de laatste 13 jaar met haar bevriend. Ze was zeker hoogbegaafd, zeer creatief en uitzonderlijk autonoom. Daarom kon ze tot het allerlaatst in haar eigen appartement blijven. Ze was bijna blind en zag de laatste maanden eigenlijk niets meer. Daar werd ze eerst somber van, maar na een paar weken hernam ze zich en wist toch nog te genieten van mensen die op bezoek kwamen of belden.

Ik las haar één keer per week door de telefoon voor, vaak een kort verhaal, waar we dan over discussieerden en tot slot een gedicht. Ze vond het gedicht ‘Dagdromen’, dat ik recent voorlas, zó prachtig. Ik wist dat haar leven niet zo lang meer zou duren en wenste haar toe dat ze zou overlijden in haar slaap. “Daar heb ik voor ingetekend” zei ze toen.     

Dagdromen (Yvonne Mulder):  

Een zwerm vogels/ ordent mijn/ zwervende gedachten./ Langs het raam/ scherende meeuwen/ inviteren mij/ voor een uitstap/ naar zee./ Ik sluit mijn ogen/ en ga mee.

Dag Cornelia! Als de meeuwen ooit hier langskomen, ga ik ook mee. 

Mulder, Y. (1991). Dagdromen. Gedicht in: Eijkelboom, J., de Graaf, H., Mulder, Y. & Liedorp, N. Zorgzaamheid. Tentoonstellingsreeks. Kempen Pers Hapert/ Art and Poetry Son.  

Nauta, N. & Boudeling, E. (2020). Cornelia. Hoofdstuk 5 in: Nauta, N. & Schouwstra, I. (red.) (2020). Hoogbegaafde senioren. Van Gompel-Svacina/ IHBV.