Een nieuwe column van Noks, geïnspireerd door een van onze HB-Cafés.

Hoogbegaafden en hun reptielenbrein

Tijdens een HB-Café maakte we kennis met de zogenaamde Rots-en-watertraining. Voordat we gingen oefenen legde de trainer ons kort uit dat onze hersenen volgens de evolutieleer bestaan uit drie delen: het reptielenbrein, het zoogdierenbrein en de neocortex. Natuurlijk is dit algemene kennis die ik allang bezat. Tijdens dit HB-Café sloeg deze kennis bij mij opeens aan en verbond ik die met een aantal recente ervaringen.

Zo kreeg ik beslist meer inzicht in mijzelf en ben ik me meer bewust van enkele van mijn eigen reacties, die ik als (teveel?) denkend mens niet altijd kon snappen. En toen begonnen de vragen op te komen: Wat heeft dit met hoogbegaafdheid te maken? Iedereen heeft een reptielenbrein en een zoogdierenbrein. Kunnen hoogbegaafden moeilijker een verbinding daarmee maken, raken ze in verwarring als dat reptielenbrein of het zoogdierenbrein reageert? Kan het wel eens heel zinvol zijn om juist bij hoogbegaafden hier extra aandacht aan te besteden? Kan dit meer inzicht geven in het ontstaan van conflicten bij hoogbegaafden en ga zo maar door.

Ik ontken mijn reptielenbrein niet, maar mijn neocortex is weer volop aan het werk. Het is ook nooit saai om hoogbegaafd te zijn, toch?