Recensie: ‘Het grote 50+ Werkboek – Zo kom je weer aan het werk’ door Bruno Emans

50pluswerkboekBruno Emans schreef voor ons een recensie van Het grote 50+ Werkboek – Zo kom je weer aan het werk
van Anne-Marije Buckens, Judith Spruit en Donald Suidman.

Gegevens van het boek:

Het grote 50+ Werkboek – Zo kom je weer aan het werk.
Anne-Marije Buckens, Judith Spruit en Donald Suidman
Uitgeverij BigBusiness Publishers
ISBN 9789491757198

Over het boek

“Er zitten ruim 200 duizend 50-plussers in de ww. Dat is een hele grote groep, die nog steeds groeit. Slechts 1 op de 20 komt na ontslag weer terecht in een vaste baan.” Aldus begint het voorwoord van het grote 50+ werkboek, dat ik heb opgestuurd gekregen om te kijken of het geschikt zou kunnen zijn voor hoogbegaafde volwassenen. Als van die groep ongeveer 2 procent hoogbegaafd is, hebben we het dus over 4000 mensen. Even verderop gaat de inleiding verder met de zin “Is dat erg? Ja, maar je kunt er wat aan doen. De vaste baan is op zijn retour. Dat is goed nieuws, voor alle 50-plussers, die vruchteloos sollicitatiebrieven schrijven en steeds weer een afwijzing krijgen. Het kan ook anders. Kijk breed. Zoek geen baan, zoek werk.”

Werkboek

Als ik het boek doorblader, dan valt de moderne, speelse, sterk visuele vormgeving op (inclusief voorgedrukte koffievlekken), en het grote aantal doe-opdrachten, met daarbij veel ruimte voor de invuloefeningen. Een echt “werk”-boek dus. Is dat geschikt voor hoogbegaafden? Als het gaat om buiten je comfort-zone treden (één van de speerpunten van het boek), dan denk ik van wel. Hoogbegaafden kunnen immers de neiging hebben om te veel in hun hoofd te blijven zitten. Door de opdrachten te doen, word je gedwongen om te concretiseren en de handen uit de mouwen te steken.
Waar het boek op hamert is dat de huidige arbeidsmarkt enorm aan het veranderen is. Het werk wordt veel flexibeler, en als werknemer zal je daar aan moeten aanpassen. Geen vaste baan meer, maar allerlei andere vormen van arbeidsrelaties. Een werknemer zal zich continu moeten aanpassen, bijscholen, vooruit kijken, flexibel zijn. Voor hoogbegaafden is dat goed nieuws, omdat zij zich over het algemeen snel nieuwe dingen eigen kunnen maken, of een benodigd certificaat kunnen halen. Ook wordt beweerd dat generalisten niet meer worden gevraagd. En dat is voor hoogbegaafden misschien minder goed nieuws, omdat zij vaak meerdere talenten bezitten en wel die generalisten zijn die veel dingen goed kunnen. Het devies is: Pak één ding en wordt daar heel erg goed in. Sommige hoogbegaafden zullen dat misschien niet prettig vinden, want een bore-out ligt op de loer? Het boek gaat ook in op specifieke aspecten rondom de oudere werknemer (voordelen, nadelen, vooroordelen), beleid op dit gebied en waarom het (niet) werkt, en er is een hoofdstuk over de gouden kooi, waarin mensen met een mooie vertrekpremie bij een ontslag terecht komen.

Veelzijdig

Lastig aan het boek is de weinig lineaire opbouw. Als recensent heb ik het boek van kaft tot kaft gelezen, maar beter is om de onderwerpen er uit te pikken waar je meer over wilt weten. (Er is een goede inhoudsopgave). Dat past ook veel beter bij het boek, dat veel meer een inspiratieboek is, dan een doortimmerde stap-voor-stap handleiding naar werk. (Er staan natuurlijk hier en daar wel stappenplannen.) Er worden allerlei thema’s aangesneden, er wordt veel informatie gedeeld, en worden verschillende visies geëtaleerd en praktijkvoorbeelden getoond, maar heel diepgravend wordt het zelden. Er is veel herhaling. Het boek is bedoeld voor werknemers en werkzoekenden, maar soms worden juist werkgevers, recruiters of beleidsmakers aangesproken. En door dit caleidoscopische karakter kan het voorkomen dat soms op twee achtereenvolgende pagina’s precies het tegenovergestelde wordt beweerd. (Een voorbeeld hiervan is concessies doen bij het aannemen van nieuw werk. Eerst wordt beweerd dat je dat niet moet doen, daarna dat je dat juist wel moet doen. Een ander voorbeeld is ondernemerschap. Er wordt beweerd dat iedereen ondernemer kan worden, maar op de volgende bladzijde staat een test die als uitslag kan hebben dat het voor jou niet geschikt is. Als hoogbegaafde zul je daar doorheen moeten kijken. De kunst is dan om het boek niet terzijde te werpen, maar aan de slag te gaan met wat voor jou wel van toepassing is. Want tegelijkertijd biedt het boek in al zijn veelzijdigheid wel een goede en nuttige kijk op de huidige arbeidsmarkt, en hoe die aan te pakken!

Bruno Emans is zelfstandig onderzoeker en ontwikkelaar, nog geen 50+, maar af en toe wel op zoek naar werk.