Recensie ‘Refuse to Choose!’ van Barbara Sher door Noks Nauta

Noks Nauta schreef een recensie van het boek ‘Refuse to Choose’ van Barbara Sher.

Barbara Sher. Refuse to Choose! A revolutionary program for doing everything that you love. New York: Rodale, 2006.

Website van de auteur:
http://www.barbarasher.com/index.htm

Waarom dit boek?
Barbara Sher kwam er al in haar collegetijd achter dat ze veel verschillende vakken tegelijk wilde doen. Ze vond alles interessant! Haar vriendinnen verklaarden haar voor gek. Ze schreef zich voor 10 vakken in, anderen voor 5 of 6. Ze kon ook lange tijd niet kiezen welke ‘major’ ze zou gaan doen. Na haar opleiding deed ze allerlei verschillende dingen. Ze werd schrijver en later coach. Ze kwam erachter dat er wel meer mensen zijn die veel verschillende dingen tegelijk willen doen. Die mensen zijn vaak nieuwsgierig en intelligent, talentvol op meerdere gebieden en ze verdiepen zich in allerlei onderwerpen zonder een speciaal doel. Deze mensen krijgen vaak van anderen te horen dat ze moeten kiezen. Waarom? Zelf hebben ze er geen probleem mee om op diverse gebieden tegelijk bezig te zijn. Maar anderen zijn er vaak negatief over. Ze is deze mensen ‘scanners’ gaan noemen. Ze wil het negatieve imago dat deze mensen vaak opgelegd krijgen, ombuigen in een positief imago en zorgen dat deze mensen er zelf blij mee zijn. En dat ze er op een effectieve en prettige manier mee kunnen omgaan. Ze schreef dit boek daarom voor mensen die niet kunnen kiezen. Haar advies is de titel van het boek: Weiger te kiezen! Als je met dit motto gaat leven verdwijnt volgens haar 90% van je problemen.

De inhoud
Het boek begint met een beschrijving van wat ‘scanners’ zijn. Sher maakt daarbij ook een afgrenzing met depressief zijn en met ADD. Scanners zijn extreem nieuwsgierig en willen niet specialiseren. Ze vragen zich vaak af wat er mis is met ze. Ze hebben soms last van startproblemen maar ook van afmaakproblemen.
In het tweede deel van het boek onderscheidt Sher 11 soorten scanners en lardeert die met vele voorbeelden.
Door het boek heen staan vele ‘tools’ en in bijlage B staat daar een alfabetisch overzicht van met paginaverwijzing.

Mening van de recensent
Ik vind dit een heel positief boek en ik vind het erg goed dat Sher dit type mensen herkent als mensen met veel potentie, terwijl ze door anderen nogal eens worden afgeschilderd als onrustig, zoekend en dat ze soms ook psychiatrische diagnoses krijgen. Als je zoveel negatieve feedback hoort, soms al jong, zou je er zelf (bijna) in gaan geloven.
Sher noemt deze mensen niet direct hoogbegaafden maar al snel lees ik dat er wel degelijk in als ze het heeft over ‘multitalented brains’, ‘eager to explore everything’ etc.
Het boek sluit aan op wat hoogbegaafden vaak te horen te horen krijgen: “Kun je niet focussen?” ”Doe nu eens één ding tegelijk”, etc.. In het van M.-E. Jacobsen (The Gifted Adult) staan bijvoorbeeld tien veel voorkomende uitspraken die hoogbegaafden over zich heen krijgen, waaronder: “Can’t you just stick with one thing?” Dat soort uitspraken maakt dat je er zelf ook in gaat geloven dat er iets mis is met je. Zo blokkeer je volledig. En kun niet meer genieten van wat je juist zo graag doet: het ‘scannen’.
Het boek is met veel positieve energie geschreven en je voelt dat deze vrouw weet waar ze het over heeft. Vanuit zichzelf en vanuit de vele mensen die ze heeft gecoacht. De voorbeelden die ze geeft van mensen uit haar coachpraktijk zijn zeer helder en geven een goed beeld van wat scanners zijn en ook van het soort zoektocht dat Sher dan met haar cliënt doorloopt. Ze komen zo samen tot hele originele oplossingen voor situaties die in eerste instantie onoplosbaar leken.
Net als veel Amerikaanse boeken vind ik het boek op een aantal punten wel te wijdlopig. De boodschap is voor mij al snel duidelijk. De vele voorbeelden zijn leuk om te lezen en bieden wel meer inzicht, maar kortere teksten kunnen de boodschap soms duidelijker maken.
De vele praktische opdrachten zijn aardig en bruikbaar. Toch zouden die ook wat korter kunnen zijn en had ze die bijvoorbeeld in een apart deel kunnen opnemen. Je kunt het dan als een werkboek zien en de opdrachten uitvoeren, maar ik twijfel of hoogbegaafden daar het geduld voor hebben.
Wat betekent dit boek voor hoogbegaafde volwassenen?
Het boek vind ik een aanrader voor hoogbegaafden die aan zichzelf gaan twijfelen omdat ze steeds van het één naar het ander hoppen, in banen, in hobby’s etc. Door dit boek kunnen ze een positiever zelfbeeld krijgen en kunnen ze op een bewustere manier met hun brede belangstelling en talenten omgaan. Ze kunnen door de voorbeelden uit de coachtrajecten van Sher ook op ideeën komen over hoe ze wél kunnen doen wat ze allemaal zouden willen en dan inderdaad zonder te hoeven kiezen.
Ze kunnen ook gebruik maken van de tools die Sher heeft beschreven. Dat vereist dan wel wat zelfdiscipline.
Ook denk ik dat het boek heel bruikbaar is voor coaches en andere hulpverleners van hoogbegaafden. Die kunnen door de vele voorbeelden het scanner-zijn ook bij hun cliënten herkennen. Ze kunnen dit in hun begeleiding nader aan de orde stellen en dan ook gebruik maken van de vele tools die Sher in haar boek beschrijft.
Wanneer dit boek als zelfhulpboek niet biedt wat iemand ervan hoopt, dan is een professionele coach of andere hulpverlener aan te raden. Juist als iemand veel last heeft van zaken die in het leven niet goed lopen, wanneer er echte schade is ontstaan, men al langere tijd geen werk meer heeft en bijvoorbeeld mentale klachten, dan kan onderzoek en begeleiding door een psycholoog of psychiater zinvol zijn.

Noks Nauta, arts en psycholoog

Koop dit boek via Youbedo.com en 10% van de aankoopprijs wordt aan het IHBV gedoneerd. Volg deze link.

Reactie Barbara Sher:

Thanks for your excellent review, Noks Nauta.

Incidentally, I agree that exercises are difficult to do. For that reason we designed an online book club for Refuse to Choose (and two of my other books as well.) The Refuse to Choose book club just ended and won’t begin again for a number of months, but it was a great success. There were about 6 groups of 30 people each, going through about a chapter a week for 16 weeks. They had the book and did the exercises listed on their own. Then they came in to comment on what they learned and to share personal stories and have really good conversations.

Most of them seem to have done the exercises and read the whole book, partly because (I think), Scanners rarely know other Scanners, and they are really happy to find people at the book club who understand and are sympathetic. it looks like some of them will be continuing to be friends now that the book club is over.

There are Facebook and LinkedIn pages for Scanners also. I don’t start them. They spring up independently. I also encourage Meetup.com options and there are a number of Scanner clubs in London and other places. Almost no one seems to understand Scanners, so the support and friendship seems to help a great deal.

Another point: In the book I believe I have written that near the end of writing the manuscript I was advised to look at two books about Gifted Adults – the one you mention, and another called ‘Gifted Grownups.’ I also looked up ‘Gifted Adults’ on Google. To my surprise, all three places showed me that gifted adults actually do have many of the same traits as Scanners! I’m sure there’s often a connection. A fast mind needs more entertainment. A deep mind needs something better than shallow entertainment – and Scanners love to learn more than anything else as far as I have seen.

I hope one day there will be more research done on this imortant phenomenon.

In the meantime, thank you once again for your positive review.

Regards,

Barbara Sher